In gesprek met … Bert Moormann

Na mijn anderhalvemeterwandelingen met Marten Imelman, Frouke van Laar enMarlene Bakker wandel ik vandaag met Bert Moormann, directeur-bestuurder bij woningcorporatie Domesta in Emmen, Hoogeveen en Coevorden.

Ik zoek Bert Moormann op in zijn standplaats Emmen. We spreken af op het Stationsplein en hij verschijnt iets te laat op onze afspraak. Bert heeft me dan al gebeld en zich verontschuldigd. ‘Ik krijg onverwacht een bos bloemen in de handen gedrukt.’ Het blijkt een bedankje van de Domesta medewerkers aan het management. Voor de ruimte, het begrip en het vertrouwen dat aan de medewerkers is gegeven tijdens de maanden dat zij thuiswerkten vanwege de crisis.

In ons gesprek wordt me al snel duidelijk dat Bert Moormann een gedreven bestuurder is die niet aflatend bezig is met het welzijn van mensen.

Domesta hanteert ‘Ruimte om te Leven’ als tagline. Het webblog van Bert, dat ik ter voorbereiding van ons gesprek heb bezocht, geeft ruimschoots vorm aan dat motto. Hij behandelt er maatschappelijke onderwerpen die hij op een aansprekende toon weet te verwoorden. Ik heb me verheugd op deze wandeling en op dit gesprek. Omdat ik nu eenmaal houd van mensen die denken in mogelijkheden. 

De metafoor van het afspreken in de buurt van een station dringt tot me door. Het is een plek die de keuze biedt om nieuwe richtingen in te slaan. We kiezen voor de route naar het Rensenpark – het voormalige dierenpark in Emmen dat in haar hoogtijdagen landelijke bekendheid genoot.

Door de verplaatsing van het gehele dierenpark in 2015 en 2016 naar een andere locatie in Emmen, inmiddels Wildlands geheten, kwam een enorm terrein middenin het dorp beschikbaar. Inmiddels is het een plek waar nieuwe intiatieven vorm krijgen. Vanuit de maatschappelijke verantwoordelijkheid van Domesta en vanuit zijn persoonlijke interesse is Bert hierbij betrokken. ‘We zijn bezig met de continuïteit van de verschillende initiatieven.

We komen op een open plek in het Rensenpark. Jonge mensen zitten in kleine groepjes op het gras, de zon schijnt volop en we blijven even staan om het tafereel te bekijken.
Continuïteit is ook in zijn werk een belangrijk thema voor Bert. ‘We hebben als woningcorporatie te maken met mensen met verschillende achtergronden. Het is niet voor iedereen vanzelfsprekend dat er iedere maand genoeg geld is om de huur te betalen. Soms ontstaan huurachterstanden.’

In samenspraak met gemeenten zoekt Bert graag naar een oplossing. ‘Wanneer mensen worden geholpen om financieel op orde te komen kan uithuisplaatsing worden voorkomen. De insteek is altijd om mensen te leren dit soort situaties hierna zelfstandig te hanteren.’

Over de manier waarop zaken moeten worden aangepakt kunnen mensen van mening verschillen. Natuurlijk ontmoet Bert in zijn werk ook wel eens weerstand. Zijn credo is: ‘Zoek uit waar de onderliggende weerstand precies zit en vind de juiste toon voor een opening. Zo’n situatie weer vlot trekken geeft voor iedereen voldoening en biedt nieuwe ruimte.’

We zijn terug op het Stationsplein. Aan de stille kant, op een plek met veel groen, portretteer ik Bert. Tijdens de fotoshoot vertelt hij dat hij in de aanloop naar onze afspraak op mijn website de Anderhalvemeterwandeling met Marlene Bakker las en getroffen werd omdat hij fan van haar is. ‘Leuk om met haar in dit rijtje te staan.’

Dan nemen we afscheid, en kiezen ieder onze eigen richting.