Zij komen aan voordat de gasten arriveren en verkennen de ruimte. Ze bespreken met zachte stemmen waar zij met hun instrumenten plaats zullen nemen. De ruimte vult zich met beweging, met kleur, met stemmen. Met warmte. Er wordt omhelsd, gekust, er worden felicitaties en woorden van waardering uitgesproken naar de gastheer en gastvrouw, bloemen en wijn wisselen van hand. Zij kijken toe. Hun vingers volgen de vertrouwde vormen van hun muziekinstrument. De aanwezigen lopen rond en praten met elkaar, nieuwe gasten druppelen binnen, het ritueel van omhelzen herhaalt zich. De in het gelid opgestelde glazen glimmen, ze worden gevuld en er wordt geklonken. Op het verleden, op deze avond, op de toekomst. Iemand speecht. Luid gelach golft door de ruimte, gevolgd door een gretig applaus. Zij strekken met een nauwelijks zichtbare beweging hun rug, hun ogen lezen elkaar. Ze zetten in, spelen. Hier hebben ze op gewacht. Spelen, ze willen spelen. Applaus, oprechte waardering. Dan zet het feest zich voort. Ongezien verlaten ze de ruimte. Snuiven de weldadige buitenlucht op. Er was een feest, en nu is het voorbij.