Nog even wachten, kan een auto aankomen. Of een fietser. Scooter, kan ook. Dan weer achterom kijken. Kan daar inmiddels ook weer iets aankomen. Een taxi, of een brommer. Of een groep fietsers, die zijn ook erg. Je kunt niet tegelijkertijd voor en achter je kijken. En van rechts kan ook iets komen. Op verkeer van links heb je voorrang, tenminste als je fietst. En je fietst niet. Je staat en wacht. En kijkt. Van voor naar achter en van links naar rechts. Daar was vroeger een liedje over. Je zong het tijdens schoolreisjes. Iedereen zong het. En ook dat ander liedje. Potje met vet. Nu moet je weer opnieuw beginnen. Voor, achter, opzij. Soms zou je willen oplossen. Gewoon, dat alles stopt en dat dat niemands schuld is. Dat het gewoon ineens voorbij is. Gewoon.