‘Hou op met me’, tikken je vingers. Je voegt een rijtje smileys toe en weet dat de toon die je aanslaat niet overeenkomt met hoe je je voelt. Het is een tweede natuur geworden. Leuk doen op de media. Zonder echt te weten uit welk vaatje je tapt, uit welke bron je je woorden opdiept. Het gaat vanzelf. Op internet ben je een gestolde persoonlijkheid geworden. Altijd leuk. Altijd opgewekt. Altijd gelukkig.
Je neemt een haal van je sigaret en een slok van je cola en zet het blikje naast je neer. Je kijkt hoeveel aandacht je gevatte antwoord genereert. Hou op met me. Misschien moet je het tegen jezelf zeggen. Je verlangt naar rust. Naar lange gedachten. Je wilt afscheid nemen van de frantic staat van je hersenen. Voortdurend alert. Altijd versnipperd. Je wilt weten hoe je je echt voelt. Je telefoon zegt pling. En dan nog eens. En nog eens.
Je kijkt, je reageert. Hou op met me.