Een portret waar je naar blijft kijken. Met een zekere onregelmatigheid vraag ik mijn zoon Anne of ik weer eens wat foto’s van hem mag maken. Meestal vind hij dat prima. Een tijdje terug maakte ik deze foto. Gewoon om weer een paar actuele foto’s van hem te hebben. Hij verandert zo snel, en tijdens de afgelopen periode waar alle dagen en weken op elkaar gingen lijken vanwege Covid was het er even bij-in geschoten. Met het beeld ben ik nog wat gaan expirimenteren met druktechnieken. Geen extreme dingen maar wel de grenzen weer wat opzoeken. Hier ga ik nog wel een vervolg op maken. Heb je ook zin in een leuk portret? Je bent welkom!