Leonard Cohen schreef het lied Suzanne – het werd in het Nederlands vertolkt door Herman van Veen. ‘Suzanne neemt je mee, naar een bank aan het water, je onthoudt waar ze naar kijkt, als herinnering voor later …’
Alle ingrediënten voor melancholie verzamelen zich in dit Amsterdamse beeld. Twee jonge mensen, zij verdiept in de stadsplattegrond, hij buigt zich voorzichtig naar haar over en kijkt mee. De jongen oogt verlegen en tegelijkertijd is het alsof hij wil zeggen: ‘Neem me mee, laat me nooit meer gaan.’ Een kort moment van intimiteit, vastgelegd in zwartwit. Het water stroomt, onverschillig voor wat zich afspeelt op de kade. En na het maken van de foto loop ik verder, zonder ooit te zullen weten hoe hun verhaal begint danwel eindigt.