Alfred Oosterman Fotografie

Vanzelf

Het gaat al decennia zo. In de zomer laven mensen zich aan de schaduw die je met je dichte bladerdak biedt. Jouw ruisen heeft in de lente al menig jong paar in vervoering gebracht en in de herfst raken mensen vervuld van weemoed door de rijke schakering aan warme tinten die je voortbrengt. Het gaat allemaal vanzelf. Van zo’n picknick met jonge kinderen en hun kokette moeders geniet jij, zolang ze maar geen punaises in je prikken om een schatkaart op te hangen. Je begeleidt het gemurmel van de oudere stemmen aan de andere kant van je stam met het geritsel van je bladeren. Je bent zowel de dirigent als het orkest, je componeert en voert uit. Allengs zal het vroeger donker worden en als je al je blad hebt losgelaten zal het zijn alsof je wortels zich weerspiegelen in je stam en takken. Dan komt de leegte, waarin jij jezelf toestaat te slapen, in het vertrouwen dat alle processen die in jou rusten wakker zullen worden gekust door de eerste stralen van de voorjaarszon. Ja, het gaat allemaal vanzelf.

Your Cart

No products in the cart.